تنها یک خطای انسانی و‌بس!

ایران تنها جاییه که جون آدما اینقدر بی ارزش و بی اهمیته !!

امروز برای اولین بار  از ته دلم افسوس خوردم از اینکه ایرانیم و توی ایران به دنیا اومدم.

امید

شنیدین میگن آدمی به امید زنده اس؟ خدا امید هیچکس و ازش نگیره‌؟

این روزا با هرکسی که حرف میزنم ناامیده ،از ناامیدی واسه درس خوندن بگیر تا ناامیدی توی زندگی.نمیدونم چیشد که به اینجا رسیدیم ،چکار کردن که نه دلخوشی واسمون موند نه امیدی به آینده ی روشن تو دلامونه،گمونم اینجایی که الان هستیم سیاهیش خیلی مطلقه،که هیچ کور سوی امیدی واسمون نمونده:-) کی فکرشو میکرد یه روزی اینجایی وایسیم که الان هستیم؟ 

#دوست نداشتم از ناامیدی بگم ولی واقعا نتونستم ننویسم چیزی و که خیلی واضحه و همه داریم میبینیم.بازم متاسفم:-)